In het licht van overdonderende gebeurtenissen staan we zelden stil bij de kleine verhalen van hoop, van goedheid, van impact. We zien hoofdzakelijk de negatieve output, de ongebreidelde pijn, racisme, haat en uiteindelijk zelfs vernietiging. Maar wat Levinas de ‘kleine goedheid’ benoemde, is overal aanwezig, toen in het concentratiekamp en vandaag bij onze buur. We merken ze nauwelijks, berichten er zelden over, maar ze is overvloedig daar en het verdwijnt nooit.

^{Christophe Busch, directeur van Kazerne Dossin (De Standaard, 14 september 2017)}