Pax Christi International veroordeelt onrecht in Israël en Palestina

Pax Christi Internationaal markeert Nakba Dag met een dringend pleidooi: Stop de aanhoudende Nakba nu

Sinds 74 jaar markeren de Palestijnen, van de rivier tot de zee en in de diaspora, op deze noodlottige dag de trieste verjaardag van hun Nakba (de catastrofe). Zij gedenken de 750.000 mensen die gevlucht zijn voor het geweld waarop de staat Israël gebouwd werd, en die niet mogen terugkeren. Zij eren de ouders en grootouders die nog steeds de sleutels bewaren van het huis dat door vele generaties gekoesterd werd en dat zij voor altijd verloren hebben. Zij rouwen om de verwoesting van meer dan 450 Palestijnse dorpen en om elke kostbare olijfboom die ontworteld werd.  

De aanhoudende Nakba

Maar het is niet slechts het verleden dat hartpijn veroorzaakt. Het is het heden – de steeds weerkerende nachtmerrie van een aanhoudende Nakba, van waaruit de Palestijnen niet kunnen ontwaken.

Vandaag de dag herbeleven de Palestijnen in Oost-Jeruzalem, op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza de Nakba, dag na dag. Er worden immers nog steeds Palestijnse huizen vernield of in beslag genomen. Land wordt afgenomen om de uitbreiding van illegale nederzettingen mogelijk te maken. Palestijnen krijgen te maken met een onophoudelijke cyclus van verdrijving, direct en structureel geweld en ontheemding: een schending van hun onvervreemdbare mensenrecht op vrijheid.

Pas goedgekeurde nieuwe uithuiszettingen 

De voorbije week nog kondigde Israël aan dat het zijn beleid al verder zetten om mensen te verplaatsen door nog eens meer dan 1.300 mensen, waarvan 500 kinderen, uit hun huizen te zetten om plaats te maken voor een militair schietdomein. Dit bericht kwam er na de al pas goedgekeurde plannen om nederzettingen uit te breiden met meer dan 4.000 nieuwe wooneenheden.

Families die zeventig jaar geleden een tijdelijk onderkomen vonden in Gaza zitten nu gevangen in een openlucht gevangenis, afgesneden van de wereld. Net zoals hun omgeving wordt hun leven verwoest door talloze Israëlische militaire interventies en de nu 15-jarige brutale blokkade door Israël en Egypte.

Voor de miljoenen Palestijnen die verbannen leven in vluchtelingenkampen, sommige op een steenworp afstand van hun thuis, of in de diaspora, is de Nakba als een hakmes dat hen scheidt van het land van hun voorouders. Zij mogen niet terugkeren naar hun rechtmatige thuis, velen hebben die zelfs nooit mogen bezoeken; de aanhoudende realiteit van de Nakba blijft een open wonde.

Verankerde discriminatie

En voor Palestijnse burgers van Israël (zij die na de Nakba binnen de “Groene Lijn” kwamen te wonen) schuilt de Nakba in een breed scala van harde discriminerende wetten die ontworpen zijn om hun vrijheid te beperken. Deze meer dan vijfenzestig wetten beïnvloeden bijna elk aspect van het Palestijnse leven – van met wie zij kunnen trouwen tot waar zij kunnen wonen. Men hoeft niet verder te kijken dan de goedkeuring van de basiswet van de Joodse natiestaat van 2018 en de wet op gezinshereniging van 2022 om te zien dat er ondubbelzinnig en zeer opzettelijk een tweeledig burgerschapsregime is gecreëerd binnen de staat.

De Nakba is een historisch feit. Het is het verhaal en de realiteit die de toetssteen zijn geworden van het Palestijnse leven. Tot op de dag van vandaag schept dit een somber perspectief op vrede.

Pax Christi Internationaal staat aan de zijde van zijn Palestijnse broeders en zusters bij de herdenking van de Nakba. Wij respecteren de waarheid over wat er is gebeurd en wij vragen hoe lang nog? Hoe lang moet het Palestijnse volk nog gebukt gaan onder het beleven en herbeleven van de Nakba? Hoelang nog zal de internationale gemeenschap, die in andere situaties van onrecht en menselijk lijden wel snel wist te handelen, een oog dichtknijpen en de zonden van het verleden en van het heden die straffeloos worden begaan, blijven heiligen?

Pax Christi Internationaal roept de internationale gemeenschap op om:

• De Nakba en het recht op terugkeer en/of compensatie voor Palestijnse vluchtelingen te erkennen, zoals gewaarborgd in het internationaal recht, met name VN-resolutie 194, als voorwaarde voor een rechtvaardig en eerlijk Israëlisch-Palestijns vredesakkoord;
• Te erkennen dat de Palestijnen recht hebben op geweldloos, vreedzaam verzet en te zoeken naar praktische manieren om hen te steunen;
• Erop aan te dringen dat alle Palestijnen hun mensenrechten krijgen zoals omschreven in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948, het VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind van 1989, het internationaal en humanitair recht, de Conventie van Genève en het Statuut van Rome, etc. En ook te eisen dat alle schendingen van deze rechten worden veroordeeld en aan een onafhankelijk onderzoek worden onderworpen.

Een eerlijke en rechtvaardige politieke oplossing is de enige weg naar vrede.

Daarom roepen wij de partijen op om naar de onderhandelingstafel terug te keren en zo een Vredesakkoord tot stand te brengen dat de menselijke waardigheid en de rechten van het Palestijnse en het Israëlische volk als gelijken erkent en beschermt. Wij zijn van mening dat de hervatting van een vredesproces gebaseerd moet zijn op een vastberaden engagement om het internationale recht en de VN-resoluties na te leven.

Vertaling: Hugo Swinnen (voor Pax Christi Vlaanderen)

Beeld: OCHA 

[1] VN-resolutie 194, die op 11 december 1948 door de Algemene Vergadering is aangenomen, en de daaropvolgende VN-resoluties zijn nog steeds niet ten uitvoer gelegd. Ook is de staat Israël nog niet ter verantwoording geroepen voor het feit dat de Palestijnen het recht op terugkeer wordt ontzegd dat in die resoluties is vastgelegd.